Αν κάποιος τρελός έχει τολμήσει το προηγούμενο Καλοκαίρι να στοιχηματίσει υπέρ τις κατάκτησης του Πρωταθλήματος Ελλάδος στο μπάσκετ από τον Παναθηναϊκό, τώρα απολαμβάνει ένα ωραίο τριήμερο κάπου στη χώρα μας με τα κέρδη που αποκόμισε. Αν πάλι αυτός ο τρελός έχει ποντάρει και υπέρ της κατάκτησης της Ευρωλίγκας από τον Παναθηναϊκό, τότε σίγουρα, έχοντας εξαργυρώσει τα κέρδη, έχει τη δυνατότητα να περάσει κάνα μήνα στο Λας Βέγκας, με όλα τα έξοδα καλυμμένα! Ίσως υπάρχει μια μικρή δόση υπερβολής στα παραπάνω, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που να πίστευαν πριν από 10 μήνες ότι ο Παναθηναϊκός ΑΚΤΟΡ θα μπορέσει να πάρει τους δύο σημαντικότερους τίτλους που θα διεκδικούσε φέτος.
Προσδοκίες για το μέλλον, αλλά και αμφισβήτηση
Βέβαια, η σεζόν ξεκίνησε με αισιοδοξία. Διότι, λίγους μήνες πριν, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε ανακοινώσει την ολική επαναφορά και το πλάνο έλευσης κορυφαίου προπονητή και υψηλού επιπέδου παικτών είχε υλοποιηθεί εν πολλοίς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι οπαδοί της ομάδας να αισθάνονται πως το νερό μπαίνει στο αυλάκι σιγά σιγά, αλλά όλοι, σχεδόν, λέγαμε ότι θα χρειαστεί χρόνος. Και ύστερα, ήρθαν και μερικά χαστούκια. Η ομάδα διασύρθηκε στο 1ο παιχνίδι της χρονιάς από τον αιώνιο αντίπαλο. Και παρόλο που ξέραμε ότι η διαδικασία του χτισίματος μιας ομάδας είναι επίπονη και χρονοβόρα, ο σπόρος της αμφισβήτησης είχε φυτευτεί.
Μέτριο ξεκίνημα, χαμήλωσε ο πήχης.
Και μετά ξεκίνησε η Ευρωλίγκα. Ο μεγάλος πόθος του ιδιοκτήτη της ομάδας, αφού από το 2012 που ανέλαβε τα ηνία της, στην Ελλάδα είχε κατακτήσει πολλούς τίτλους, αλλά στην Ευρώπη η αποτυχία ήταν μόνιμο φαινόμενο. Κακή αρχή με ήττα εντός έδρας από τον Ολυμπιακό (2η σερί μέσα σε λίγο καιρό), μέτριο γενικά ξεκίνημα στις πρώτες 9 αγωνιστικές, με ορισμένα χαμένα ματς στο νήμα και ο πήχης χαμήλωσε. Στις μεταξύ μας συζητήσεις αρχίσαμε να έχουμε αμφιβολίες για το αν η ομάδα θα προλάβει να μπει στη δεκάδα. Ο Ναν δεν είχε προλάβει να προσαρμοστεί, ο Σλούκας ήταν ακόμη μέτριος, στο 5 απέδιδε μόνο Λεσόρ, ο Παπαπέτρου ετοιμαζόταν για χειρουργείο, ο Βιλντόζα έμοιαζε με παίκτη της σειράς και ο Χουάντσο έσπασε το δάκτυλο και μπήκε στα πιτς για αρκετό καιρό.
Η πρόβλεψη του Αταμάν, που εκπληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Και κάπου εκεί έρχεται η προτροπή του Αταμάν για αγορά εισιτηρίων για το Φ4. Αυτό ήταν. Όσο και να γελάσαμε τότε, όσο και να χλευάσαμε, όσο και να αμφισβητήσαμε, όλα άρχισαν να παίρνουν το δρόμο τους. Το τι ακολούθησε όλοι το ξέρουμε. Το πώς κύλησε η χρονιά και όλα τα κομβικά σημεία της σεζόν έχουν αναλυθεί πολλάκις. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε εκ νέου σε όλα αυτά. Αρκεί να πούμε ότι οι προβλέψεις του Αταμάν εκπληρώθηκαν στο ακέραιο και μάλιστα με τρόπο σχεδόν ηδονικό για εμάς τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Με νίκη στον τελικό της Ευρωλίγκας απέναντι σε μια ομάδα, η οποία από όλους θεωρούταν ανίκητη και η οποία στον ημιτελικό είχε σμπαραλιάσει τον αιώνιο αντίπαλό μας και στη Basket League, με τρομερή ανατροπή από 0-2 απέναντι στον Ολυμπιακό!
Γι’ αυτό είμαστε στον 7ο ουρανό
Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που κάνουν την επιτυχία πιο γλυκιά:
- Η κατάκτηση της 7ης ευρωπαϊκής κούπας ήρθε τόσο ανέλπιστα γρήγορα.
- Ταυτόχρονα με την επιτυχία του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα, κατέρρευσε το μόνιμο εδώ και χρόνια επιχείρημα του Ολυμπιακού ότι η συμμετοχή σε Φ4 αρκεί για να θεωρείσαι επιτυχημένος. Προφανώς και είναι σημαντικό να φτάνεις στο Φ4. Αλλά οι πραγματικά επιτυχημένοι σηκώνουν και την κούπα στο τέλος.
- Επιβεβαιώθηκε, για ακόμη μια φορά ότι υπάρχει κάτι στα όρια του μεταφυσικού στην ποδοσφαιρική ΡΕΑΛ Μαδρίτης και στον μπασκετικό Παναθηναϊκό ΑΚΤΟΡ. Για ένα περίεργο λόγο, όταν φτάνουν σε τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, συνήθως ράβουν αστέρι. Ο Παναθηναϊκός, για την ακρίβεια, πάντα ράβει αστέρι. Έχει 7/7 κερδισμένους τελικούς!
- Η ομάδα μας κατέκτησε όλους τους σημαντικούς τίτλους της σεζόν, έχοντας για ηγέτη τον Κώστα Σλούκα. Θα μου πείτε, είναι αυτός λόγος που κάνει πιο γλυκιά την επιτυχία; Ναι, είναι, θα απαντήσω, ειδικά αν αναλογιστούμε πόση χλεύη και καζούρα έχουμε υποστεί για αρκετούς μήνες από τους κόκκινους οπαδούς για τα «πεταμένα» λεφτά του Γιαννακόπουλου και για το ότι με τον…δαρσίνο δεν κατάφερε ποτέ καμιά ομάδα τίποτα σημαντικό!
- Η επιτυχία απέναντι στον Ολυμπιακό στο Ελληνικό πρωτάθλημα ήρθε με κόντρα διαιτησία. Ειδικά το διπλό στο 4ο παιχνίδι της σειράς, μέσα στο ΣΕΦ, έσβησε διά παντός την επί σειρά ετών κόκκινη προπαγάνδα περί διαιτησίας και δικής τους απώλειας τίτλων εξ αιτίας της.
- Η επί σειρά ετών απαράδεκτη συμπεριφορά του Μπαρτζώκα απέναντι στην ομάδα του Παναθηναϊκού τιμωρήθηκε από το κάρμα. Ο κόουτς των κόκκινων είναι πολύ καλός προπονητής! Αλλά έχει θέματα συμπεριφοράς. Οι μόνιμες ειρωνείες του απέναντι στους πράσινους, η διαρκής υποτίμηση του Παναθηναϊκού, η αδυναμία του να παραδεχτεί ότι έχασε δίκαια (προχθές κι άλλη μια φορά έχει δώσει συγχαρητήρια για νίκη του ΠΑΟ απέναντι στην ομάδα του όσα χρόνια προπονεί τον Ολυμπιακό), οι μομφές του για τις επιλογές του Παναθηναϊκού να ρίξει χρήματα για να φέρει συγκεκριμένους παίκτες και πολλά άλλα γεγονότα όλα αυτά τα χρόνια, όλα συνέβαλαν στο να γίνει πιο απολαυστική η φετινή επιτυχία. Ξαναλέω, όλα αυτά δεν αφορούν στις προπονητικές ικανότητες του Γιώργου Μπαρτζώκα. Αναφέρομαι αποκλειστικά στο κομμάτι της συμπεριφοράς του.
- Κατά τα τελευταία 10 χρόνια, ο Ολυμπιακός, η «πιο επιτυχημένη ομάδα της Ευρώπης», όπως θέλουν να την αποκαλούν οι ιδιοκτήτες της, έχει πολλές συμμετοχές σε Φ4. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, βιώνοντας μια από τις χειρότερες δεκαετίες του, στο ίδιο διάστημα, έχει φτάσει σε Φ4 μόνο μία φορά. Μαντέψτε πόσες Ευρωλίγκες έχει καθεμιά από τις δύο ομάδες στο εν λόγω διάστημα.
Μια ένσταση κι δύο υστερόγραφα
Όλα όσα έχουν συμβεί φέτος ξεκινάνε και τελειώνουν σε έναν άνθρωπο, το Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Αυτός είναι η κεφαλή της ομάδας, αυτός παίρνει τις αποφάσεις και αυτός πληρώνει. Και όπως πήρε το ανάθεμα όταν άφησε την ομάδα να λειτουργεί με έσοδα-έξοδα, έτσι τώρα θα πάρει πρώτος το credit για την τεράστια επιτυχία! Όμως, αυτά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια και μετά το 4ο παιχνίδι της σειράς των τελικών, δεν πρέπει να επαναληφθούν! Έχουμε ξαναπεί ότι ο Δημήτρης μοιάζει πολύ με το συγχωρεμένο το θείο του, τον «τυφώνα» στο χαρακτήρα. Όταν νιώσει ότι αδικείται, γίνεται ταύρος εν υαλοπωλείω, γεγονός που τον οδηγεί σε συμπεριφορές που δεν συνάδουν ούτε με τη θέση του ούτε με τη συνολική εικόνα που βγάζει η ομάδα του Παναθηναϊκού κατά τους τελευταίους μήνες προς τα έξω. Δεν αρμόζει στον ιδιοκτήτη της πρωταθλήτριας Ευρώπης να υβρίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο διαιτητές και θεσμικούς παράγοντες. Αντιλαμβάνομαι ότι όταν αδικείσαι, το αίμα σου βράζει. Ομολογώ ότι κι εγώ από το σπίτι μου έβρισα διαιτητές για τα αίσχη του 4ου παιχνιδιού. Αλλά αφενός μεν εγώ είμαι ένας απλός οπαδός, αφετέρου το έκανα ιδιωτικά, μέσα από τους 4 τοίχους του σαλονιού μου. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος οφείλει να βρει έναν τρόπο να συγκρατεί τον εαυτό του, σε στιγμές μεγάλης έντασης, ώστε να αποφεύγονται τέτοιες ενέργειες. Διότι, με όλα αυτά, αδικεί τη δική του προσπάθεια, αδικεί τον ίδιο του τον εαυτό και όλα όσα έχει πετύχει.
ΥΓ: Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι οι υπόλοιποι παράγοντες είναι άμοιροι ευθυνών. Λιόλιος, αδελφοί Αγγελόπουλοι, αλλά και παράγοντες της διαιτησίας θα πρέπει να λογοδοτήσουν για το σημείο στο οποίο έχουν οδηγήσει το ελληνικό μπάσκετ. Αλλά αυτά θα τα πραγματευτούμε σε επόμενο άρθρο.
ΥΓ2: Ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για αποχωρήσεις, μεταγραφές κλπ και πολλοί αγχώνονται αν θα έρθει ο Χεζόνια ή ο Μίσιτς ή ο Βεζένκοφ και πάει λέγοντας. Ο Αταμάν σήκωσε Ευρωλίγκα και Basket League με 8 παίκτες ουσιαστικά και με 9ο παίκτη στο ροτέισον τον Καλαϊτζάκη (έκανε ομολογουμένως μεγάλο step up). Ας χαλαρώσουμε άπαντες. Ξέρει καλύτερα από όλους μας ο Τούρκος τι χρειάζεται η ομάδα. Κι έχει πάρει το οκ από τον Δημήτρη να κάνει ό,τι θέλει. Οπότε, όλα θα πάνε καλά!