Περίπου δύο εβδομάδες έχουν περάσει από την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόλυση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον Παναθηναϊκό μας και η πρόσληψη, στη θέση του, του Φατίχ Τερίμ. Στο διάστημα αυτό τα συναισθήματα χτύπησαν κόκκινο:
- στενοχώρια που διακόπηκε μια πορεία 2,5 ετών με τόσο απότομο τρόπο,
- θυμός για την άκομψη διαχείριση της όλης υπόθεσης εκ μέρους της διοίκησης της ΠΑΕ (δεν μπήκε στον κόπο ούτε να τον πάρει ένα τηλέφωνο τον Ιβάν ο Αλαφούζος),
- αγωνία για την επόμενη μέρα,
- απογοήτευση που, για μία ακόμη φορά, κάποιοι εντός της ομάδας δεν στάθηκαν αντάξιοι του ονόματος του Παναθηναϊκού.
Καλώς ή κακώς, όμως, η σεζόν βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Τα παιχνίδια, μετά τη σύντομη διακοπή για τις γιορτές, έχουν ξεκινήσει και κατά το αμέσως επόμενο διάστημα, θα είναι συνεχή και απαιτητικά. Είμαστε άπαντες «υποχρεωμένοι», λοιπόν, να βάλουμε τα συναισθήματα στην άκρη και να πορευτούμε με ό,τι έχουμε στα χέρια μας. Τα δεδομένα είναι πολύ συγκεκριμένα, πλέον. Ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού έχει βιογραφικό πολύ σπουδαίο, γεγονός που κατευνάζει κάπως τις αντιδράσεις. Διότι θα ήταν τελείως διαφορετική η κατάσταση αν στη θέση του Σέρβου ερχόταν ένας μαθητευόμενος μάγος, τύπου Πογιάτος και είναι εντελώς άλλο να αντικαθιστά τον πρώην προπονητή μας ένας άνθρωπος με τόσες επιτυχίες στο παλμαρέ του.
Οφείλουμε άπαντες να στηρίξουμε το νέο μας προπονητή, παρά το όποιο ξενέρωμα από την αποπομπή του Γιοβάνοβιτς. Και οφείλουμε να το κάνουμε, όχι για τον Αλαφούζο, αλλά για την ίδια την ομάδα και την ιστορία της. Ο Παναθηναϊκός παλεύει για δύο τίτλους, πρωτάθλημα και κύπελλο. Και είναι υποχρεωμένος να τους διεκδικήσει και τους δύο. Ανεξαρτήτως του τι σκέπτεται έκαστος εξ ημών, των οπαδών της ομάδας, για το ζήτημα της αλλαγής προπονητή, οφείλουμε να βάλουμε στην άκρη το εγώ μας και να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για τη διεκδίκηση των τίτλων. Κι αυτό το γράφει ένας άνθρωπος που ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να συγχωρήσει τον Αλαφούζο για την απόλυση του Γιοβάνοβιτς.
Το θέμα, όμως, δεν είμαι εγώ και ουδείς οπαδός. Πάνω από όλους μας μπαίνει η ομάδα. Και η ομάδα αυτή τη στιγμή χρειάζεται ηρεμία και στήριξη. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο Τερίμ δεν φταίει σε κάτι. Του έγινε μια πρόταση, την αποδέχτηκε, θα δώσει τα πάντα για τον τίτλο. Κι όπως συνηθίζουμε να λέμε, στηρίζουμε όποιον τιμά τη φανέλα με το τριφύλλι. Για όσο διάστημα ο Τούρκος είναι προπονητής μας, είμαστε μαζί του. Τόσο απλά τόσο ξεκάθαρα.
Και φυσικά, όπως δώσαμε χρόνο στον Ιβάν, έτσι θα δώσουμε πίστωση χρόνου και στον Τερίμ. Διότι, δεν μπορούμε να κρίνουμε έναν προπονητή και τη δουλειά του μέσα σε ένα μήνα. Τώρα θα μου πείτε ότι μέσα σε ένα μήνα κρίνονται οι δύο τίτλοι και υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούν και οι δύο. Σωστά. Αλλά για αυτό η ευθύνη δεν βαραίνει τον Τερίμ, αλλά αυτόν που πήρε το ρίσκο να αλλάξει προπονητή ξαφνικά και 2 εβδομάδες πριν την κρίσιμη περίοδο με τα μαζεμένα ντέρμπι! Αυτός πήρε την απόφαση, αυτός θα πάρει τα εύσημα σε πιθανή επιτυχία, αυτός θα πάρει και το ανάθεμα σε πιθανή αποτυχία.
Η εποχή Τερίμ ξεκίνησε, λοιπόν, με 2 σερί επιτυχή αποτελέσματα. Ήταν ευτυχής συγκυρία το ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε δύο αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας. Ο μεν ΠΑΣ Γιάννινα φέτος είναι σκιά της ομάδας των προηγούμενων ετών, ενώ ο Παναιτωλικός, παρόλο που είναι ανεβασμένος εδώ και 3 εβδομάδες, έχει συγκεκριμένο ταβάνι. Φάνηκε, πάντως, ότι ο Παναθηναϊκός και ο νέος προπονητής του ψάχνονται ακόμη, πράγμα απολύτως λογικό. Ο Τερίμ επεδίωξε σε αυτά τα θεωρητικώς εύκολα παιχνίδια να δοκιμάσει πολλούς παίκτες, ώστε να αρχίσει να σχηματίζει μια εικόνα για το υλικό που έχει στα χέρια του.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι η ομάδα προβλημάτισε στα ματς αυτά. Κι αν απέναντι στον ΠΑΣ δεν αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα στην άμυνα (δεν έθελξε και στην επίθεση, βέβαια),με τους Αγρινιώτες στάθηκε τυχερή. Τουλάχιστον 4-5 μεγάλες φάσεις μας έκανε ο Παναιτωλικός, οι 2-3 εκ των οποίων μετά το 85 (η μία κατέληξε σε γκολ). Και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι κινδυνέψαμε να χάσουμε βαθμούς (είναι χαρακτηριστική η ανακούφιση του Λοντίγκιν μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή). Λογικό, εν μέρει, καθώς, στην προσπάθειά του ο νέος προπονητής να μάθει την ομάδα και τους παίκτες, αλλά και να αλλάξει πράγματα στην τακτική προσέγγιση των αγώνων και στη συνολική λειτουργία της ομάδας, θα υπάρξουν σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και μια συνολική δυσλειτουργία, που ελπίζουμε να μην κοστίσει στα δύσκολα ντέρμπι που έπονται.
Είναι προφανές ότι ο Τερίμ επιδιώκει να αλλάξει αρκετά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Ένα από αυτά, για παράδειγμα, είναι ότι θέλει πιο συμπαγή την ομάδα. Ζητάει από τους παίκτες του να ανεβαίνουν ψηλά όταν επιτίθενται (είδαμε και με τον Παναιτωλικό τα σέντερ μπακ μας να ανεβαίνουν πάνω από το κέντρο πολλές φορές) και επιδιώκει να μειώνει τις αποστάσεις περισσότερο από όσο το ζητούσε ο Γιοβάνοβιτς. Φαντάζομαι ότι, όσο περνάει ο καιρός, θα ζητάει ολοένα και περισσότερες αλλαγές από τους παίκτες του, με βάση και το ρυθμό με τον οποίο εκείνοι θα ανταποκρίνονται σε όσα ο Τερίμ θέλει.
Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι, αρχής γενομένης από σήμερα, ξεκινάει ένας Γολγοθάς για την ομάδα, με πολλά, συνεχόμενα, απαιτητικά παιχνίδια. Και οποιοσδήποτε πειραματισμός, αν δεν σου βγει, θα δημιουργήσει κινδύνους. Γιατί, χωρίς να θέλω να μειώσω τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Παναιτωλικό, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ (οι αντίπαλοί μας στις επόμενες 8 ημέρες) έχουν παίκτες που τα λάθη μπορούν να τα τιμωρήσουν. Και δεν θέλω να φαντάζομαι τι θα ακολουθήσει αν ο Παναθηναϊκός κάνει μαζεμένες ήττες και κακές εμφανίσεις απέναντι στους δύο μεγάλους αντιπάλους του. Μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τις διαρροές της ΠΑΕ, η αλλαγή προπονητή έγινε με γνώμονα την «ανάγκη» για νίκες στα ντέρμπι, αφού θεωρήθηκε ότι σε αυτά τα παιχνίδια θα κριθούν οι εγχώριοι τίτλοι κι ότι εκεί ήταν η αδυναμία του Γιοβάνοβιτς.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, λοιπόν, η ομάδα είναι «υποχρεωμένη» να ανταπεξέλθει καλά στα κρίσιμα παιχνίδια των επόμενων 8 ημερών, για αρχή. Πιθανές καλές εμφανίσεις και θετικά αποτελέσματα είναι ικανά να δημιουργήσουν κλίμα ευφορίας και αισιοδοξία για καλή έκβαση της φετινής σεζόν. Από την άλλη, με κακές εμφανίσεις και ήττες ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπούμε σε μακρά περίοδο εσωστρέφειας και γκρίνιας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της ομάδας. Και ξαναλέω, για αποφυγή οιασδήποτε παρεξήγησης, στην παρούσα φάση, για όλο αυτό δεν ευθύνεται ο Φατίχ Τερίμ. Σίγουρα θα πάρει πόντους αν η ομάδα ανταπεξέλθει θετικά στα 3 παιχνίδια απέναντι σε κόκκινους (για το κύπελλο) και κίτρινους (για το πρωτάθλημα). Αλλά δεν μπορείς να του πεις και τίποτα σε περίπτωση αποτυχίας, αφού δεν έχει προλάβει να μάθει καλά καλά τα ονόματα των παικτών του ακόμη.
Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στην ομάδα, να έχουμε υπομονή και κυρίως, να επιδείξουμε ψυχραιμία. Αυτό το τελευταίο είναι λιγάκι δύσκολο, ειδικά για τους οπαδούς μιας ομάδας που έχει, για διάφορους λόγους, να πάρει πρωτάθλημα σχεδόν 15 χρόνια. Επειδή, όμως:
- δεν μπορούμε να ρίξουμε το ανάθεμα στους παρόντες παίκτες και στον Φατίχ Τερίμ για τις αποτυχίες από το 2011και μετά,
- η ομάδα άλλαξε πρόσφατα προπονητή και χρειάζεται χρόνο,
- καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα δεν εξαρτώνται όλα από το τι θα κάνεις στο γήπεδο, αλλά κι από το τι θα κάνουν στο παρασκήνιο πρόεδροι, διοικήσεις ομάδων και ποδοσφαιρικών φορέων και λοιποί…παράγοντες,
Για όλα τα παραπάνω, εμείς είναι αναγκαίο να εξοπλιστούμε με υπομονή, αναμένοντας να δούμε τη συνολική εικόνα που θα εμφανίσει ο νέος μας προπονητής στο προσεχές διάστημα, δίνοντάς του ένα εύλογο διάστημα, προκειμένου να παρουσιάσει στο γήπεδο αυτό που θέλει. Με την ελπίδα, μέχρι τότε, να μην έχει χαθεί πολύτιμο έδαφος.
Φατίχ Τερίμ, η πρόκληση που αποδέχτηκες είναι μεγάλη. Και το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, έχεις μπροστά σου 3 δύσκολα και επικίνδυνα παιχνίδια. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα σε αυτά, εμείς θα σε στηρίξουμε. Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία!