*Ακολουθεί γκρίνια και καθαρά προσωπική άποψη*
Όταν άρχισε η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος την υποδεχτήκαμε πολύ δειλά, καθώς δεν είχε συμβεί κάτι πέραν της αγοράς δικαιωμάτων του Ιωαννίδη. Στο κομμάτι του προπονητή κοιμηθήκαμε με Σάρι και ξυπνήσαμε με Αλόνσο. Είπαμε «οκ, ας τον δούμε κι αυτόν…»
Με τους παίκτες που είχε διαθέσιμους ξεκίνησε τα προκριματικά για την Ευρώπη, χωρίς να εντυπωσιάζει. Σκεφτήκαμε «νωρίς είναι ακόμα, θα έρθουν παίκτες, θα στρώσει».
Ήρθαν και οι παίκτες, είδαμε κάποια ποιοτικά δεκάλεπτα, ήρθε μια πρόκριση και, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτό ήταν όλο. Στο πρωτάθλημα οι πράσινοι έχουν μικρότερη απόσταση από τη ζώνη του υποβιβασμού από τον πρώτο!
Ημίχρονο = 45΄
Το μόνο χαρακτηριστικό του φετινού Παναθηναϊκού είναι τα πεταμένα ημίχρονα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει οποιοσδήποτε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο είναι πως η συνολική διάρκεια του αγώνα είναι 90’ και του κάθε ημιχρόνου 45΄, συν κάποιες καθυστερήσεις. Ε, στον φετινό Παναθηναϊκό αυτό δεν τους το έχει πει κανείς μάλλον και γι’ αυτό πετάνε ημίχρονα. Σχεδόν σε κάθε ματς οι πράσινοι δεν εμφανιζόταν στο πρώτο σαρανταπεντάλεπο. Έβγαιναν στο δεύτερο κι έτρεχαν να προλάβουν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αρκετούς χαμένους βαθμούς σε ματς που, αν μιλάμε για διεκδικητή πρωταθλήματος, έπρεπε να έχουν καθαρίσει από νωρίς. Εξαίρεση στα παραπάνω αποτέλεσε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στο οποίο η ομάδα εμφανίστηκε στο 1ο ημίχρονο, αντί για το 2ο όπως μας είχε συνηθίσει… Δημιούργησε ευκαιρίες, τις έχασε κι ευτυχώς ακόμη μια φορά φέτος η τύχη χαμογέλασε και δεν σκόραρε ο Ολυμπιακός, σώζοντας τουλάχιστον την ισοπαλία. Ως πότε όμως η τύχη θα είναι με τους πράσινους;
Καμία ταυτότητα
Στα ημίχρονα που ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να εμφανιστεί όμως, το μεγαλύτερο ποσοστό των ευκαιριών δημιουργήθηκε από ατομικές ενέργειες της ποιότητας των παικτών του. Η ομάδα δεν φαίνεται ΑΚΟΜΑ δουλεμένη, δεν φαίνεται ΑΚΟΜΑ να έχει αυτοματισμούς και, κυρίως, οι παίκτες δεν φαίνεται να έχουν καταλάβει τους ρόλους τους, με μόνη εξαίρεση να αποτελούν οι τερματοφύλακες. Με τις επίσημες υποχρεώσεις να τρέχουν σχεδόν 3 μήνες πλέον, μάλλον δεν μιλάμε για κάτι φυσιολογικό…
Σε όσα ματς έχω δει, δεν έχω καταλάβει τον τρόπο ανάπτυξης των πρασίνων. Αν υπάρχει κάποιος… Η κατάσταση είναι «Ας περάσουμε το κέντρο και βλέπουμε». Κι αυτή η κατάσταση ΔΕΝ βλέπεται και ΔΕΝ αποδίδει. Ίσως να είναι αυτό που μπερδεύει τους παίκτες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι παίκτες αλλάζουν παράλληλες πάσες όχι λόγω καλής άμυνας, ούτε για να κερδίσουν χρόνο, μα επειδή ξεκάθαρα ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ! Και αυτό συμβαίνει, λογικά, είτε επειδή κανείς δεν τους προετοίμασε για το πώς αμύνεται ο εκάστοτε αντίπαλος, είτε γιατί κανείς δεν τους έδειξε κάποιους τρόπους ανάπτυξης. Και το χειρότερο όλων είναι πως δεν υπάρχει ούτε ένα ψήγμα ελπίδας που να αφήνει υποσχέσεις για βελτίωση… Εξαντλώντας κάθε επιείκεια, να πούμε πως στο πρωτάθλημα με τα play offs, μπορεί να ξαναμπεί στη διεκδίκηση. Στην Ευρώπη τι γίνεται; Στο κύπελλο τι θα γίνει; Με τέτοιες εμφανίσεις προφανώς δεν έρχονται αποτελέσματα κι ως πότε θα κρατάει την ομάδα ο Ντραγκόφσκι κι ως πότε θα περιμένουν όλοι τις εμπνεύσεις του Τετέ;
Το φαινόμενο Μπακασέτας
Δεν είναι λίγοι όσοι φωνάζουν για τις εμφανίσεις του Μπακασέτα, ο οποίος άλλος παίκτης ήταν στην Τουρκία, άλλος είναι με την εθνική κι άλλος όταν φοράει πράσινα… Μια πρώτη εξήγηση είναι πως ο άνθρωπος φωνάζει ότι είναι 8άρι κι όχι 10άρι. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι ο προπονητής δεν έχει βρει πώς να τον εκμεταλλευτεί σωστά στο παιχνίδι της ομάδας, κάτι που συμβαίνει και με τον Ιωαννίδη. Αποτέλεσμα αυτού είναι να κάνει κάποιες… «μπακασετιές», όπως το ευρωπαϊκό γκολ, άντε και κάποια καλή εκτέλεση στημένης μπάλας. Όχι και η μεγαλύτερη προσφορά για ένα από τα μεγαλύτερα συμβόλαια της ομάδας, ενώ κι ο ίδιος ο παίκτης μοιάζει ξενερωμένος κι ανόρεχτος. Ούτε δείχνει να έχει κάποια πολύ καλή συνεργασία με έναν τουλάχιστον παίκτη, αλλά αυτό μπορεί να είναι κι απόρροια του συνόλου που παρουσιάζεται ασύνδετο. Ας καεί κι αυτό το χαρτί, Οκτώβριο έχουμε ακόμα… Ειδικά στα ματς που έρχονται, με τον Ιωαννίδη εκτός, είναι αναγκαία η βελτίωση και της ομάδας γενικά, αλλά και του Μπακασέτα ειδικότερα, αφού θεωρητικά τουλάχιστον, μιλάμε για παίκτη που θα τραβήξει μπροστά και θα βελτιώσει και τους υπόλοιπους.
Πολύ κρύος χειμώνας έρχεται…
Όταν γραφόταν το κείμενο δεν είχε γίνει ο αγώνας με την Τσέλσι και η διαφορά με τον 1ο ήταν στους -7. Πολύ κρύο για Οκτώβρη μήνα… Η φήμες λένε πως ο Αλόνσο υποσχέθηκε ότι τώρα θα δούμε τον δικό του Παναθηναϊκό κι αυτός θα δει την παρέλαση της 28ης αλλά δεν φαίνεται κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. Εκτός κι αν μιλάμε για μάγο που θα χτυπήσει τους παίκτες του με κάποιο ραβδί, θα πει κάποια ξόρκια και η ομάδα θα μεταμορφωθεί. Χλωμό… Καλή η υπομονή, αλλά σχεδόν έχει εξαντληθεί, ο χρόνος περνάει και οι στόχοι δείχνουν να απομακρύνονται. Οι αλλαγές μοιάζουν το λιγότερο απαραίτητες αν δεν θέλουμε να δούμε άλλη μια χρονιά να πάει στα σκουπίδια από τα Χριστούγεννα.