Ο Οκτώβριος σχεδόν έφυγε και πιο σφαιρικές απόψεις για το πράσινο στρατόπεδο σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ έχουν πια δημιουργηθεί.
Και μάλλον είναι διαμετρικά αντίθετες… Λες και πρόκειται για άλλους πλανήτες.
Πλανήτης Μπάσκετ: Υγεία και ποιότητα παντού
Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός έχει αρχίσει κι αποπνέει υγεία και ανά διαστήματα σπέρνει τρόμο στις αντίπαλες άμυνες. Είτε σου αρέσει το μπάσκετ που παίζει ο ΠΑΟ του Αταμάν, είτε όχι (όπως στον γράφοντα) δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς ότι η ομάδα έχει πλέον ξεκάθαρη ταυτότητα και πάρα πολλές ποιοτικές λύσεις σε κάθε θέση. Η εικόνα της ομάδας μένει σχεδόν ίδια όποιος κι αν βρίσκεται στο παρκέ, κάτι που λύνει τα χέρια του κόουτς για ουσιαστικό rotation, ώστε να μη βλέπουμε κάτι 30λεπτα του Λεσόρ ανεξαρτήτως αντιπάλου, και το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή μέχρι να «δέσουν» καινούριοι και παλιοί, να προσαρμοστούν οι του ΝΒΑ και να αφομοιωθούν τα συστήματα από όλους. Όχι, δεν βγήκαν οι ραπτομηχανές και ράβουμε 8ο,9ο, 10ο αστέρι, αλλά τα πράγματα στο παρκέ μοιάζουν ιδιαίτερα ευνοϊκά. Η φετινή EuroLeague θέλει προσοχή, είναι αμφίρροπη κι ο καθένας μπορεί να κάνει τη ζημιά. Ωστόσο έχει πολύ δρόμο ακόμα, οπότε ας περιμένουμε. Τα καλύτερα μοιάζουν να έρχονται.
Πλανητικό Σύστημα Ποδοσφαίρου: Το Βασίλειο του Χάους
Σε ταινίες φαντασίας, που οι χαρακτήρες εξερευνούν το διάστημα, όπως στο Star Wars για παράδειγμα, πολλές φορές οι πρωταγωνιστές πέφτουν πάνω σε πλανήτες χωρίς καμία δομή, άγονους, χωρίς ίχνος ζωής ή με λίγους κατοίκους που δεν συνεννοούνται και μοιάζουν απειλητικοί ενώ ουσιαστικά δεν είναι.
Ε, κάπως έτσι μοιάζει κι ο Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο, σαν πλανητικό σύστημα μάλιστα, που η φυγή του Ιβάν να προκάλεσε αλυσιδωτές εκρήξεις και η ομάδα δεν ισορρόπησε ποτέ ξανά, βαδίζοντας από το ένα μπαμ στο άλλο. Κι εδώ τα λάθη είναι τόσα πολλά που οι ευθύνες δεν ξέρουν σε ποιον να πρωτοπέσουν!
Πλανήτης Μεταγραφές
Με τις απαιτήσεις και τις απώλειες γνωστές από καιρό, οι μεταγραφές έγιναν προς το τέλος, με τα πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια να έχουν περάσει και κάποια να έχουν χαθεί, οι πιο «δυνατές» μεταγραφές είναι λογικό να θέλουν χρόνο για να προσφέρουν ουσιαστικά στην ομάδα. Ο χρόνος που πέρασε όμως μέχρι να ολοκληρωθούν φάνηκε ξεκάθαρα πόσο πολύτιμος ήταν, γι’ αυτό και οι πράσινοι βαθμολογικά βρίσκονται χωμένοι ανάμεσα σε ΟΦΗ και Παναιτωλικό, έχοντας πετάξει αρκετούς βαθμούς. Στον τουλάχιστον μέτριο μεταγραφικό σχεδιασμό να μην ξεχνάμε και τις ανανεώσεις συμβολαίων… Λόγω ενός τέτοιου ο Βαγιαννίδης ήτα ανάμεσα σε πάγκο κι εξέδρα, πάτησε γήπεδο ως λύση ανάγκης και κέρδισε το ματς… Υπομονή θα δέσουν οι παίκτες/ η ομάδα κλπ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ κι αυτό γιατί έχουμε τους
Πλανήτες Προπονητές
Όταν ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μεγάλη μερίδα οπαδών και φιλάθλων του Παναθηναϊκού έσπευσαν να πανηγυρίσουν. Κι αυτό γιατί ήταν οι ίδιοι που γκρίνιαζαν σε κάθε αγώνα πως «ο Ιβάν δεν έχει άλλα να δώσει», «δεν κάνει για Ευρώπη ο Ιβάν», «δεν ξέρει από πρωταθλητισμό ο Ιβάν», «καλός για λύση ανάγκης, αλλά πρέπει να αλλάξουμε επίπεδο» κι άλλα τέτοια όμορφα… Από τότε λοιπόν που έφυγε ο «κακός» Ιβάν πήγε στην εθνική, της έδωσε πνοή, χαρακτήρα, πήρε μεγάλες νίκες και τη έχει αήττητη με 4Χ4. Ο Παναθηναϊκός μετά:
- έφερε τον Τερίμ, που ανακάτεψε τόσο τα πράγματα που κοιτούσαμε το ημερολόγιο να δούμε σε ποια χρονιά ξυπνήσαμε. Κανένα πλάνο, καμία οργάνωση, πολλή τύχη που έσωσε κάτι από τη σεζόν το κύπελλο. Στο οποίο είχε ήδη προσγειωθεί στην Τουρκία όταν κατακτήθηκε…
- θα έφερνε τον Σάρρι, αλλά δεν ήθελε κι έφερε τον Αλόνσο, που ήθελε, αλλά μάλλον δεν μπορούσε. Και παίκτες ήρθαν και κόσμος στο γήπεδο πήγε και υπομονή υπήρχε γιατί όπως ο ίδιος δήλωνε «τον Οκτώβριο θα δείτε τον Παναθηναϊκό μου». Ο Οκτώβριος ήρθε ούτε τον Παναθηναϊκό του Αλόνσο είδαμε, ούτε τον ίδιο θα ξαναδούμε…
- με τον Αλόνσο δεν υπήρχε θέμα και οι διοίκηση στήριζε τον προπονητή. Μέχρι που έφτασαν μεσάνυχτα και ο προπονητής σαν άλλη σταχτοπούτα έγινε κολοκύθα… Τόσο μεγάλη στήριξη είχε και τόσο δουλεμένο ήταν το πλάνο. Έτσι, πλέον στο σύμπαν του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού ανατέλλει
Η εποχή Ρουί Βιτόρια
Καθαρά προσωπικά, στα μέσα της σεζόν, προπονητή που έφυγε από την Αίγυπτο δεν τον εμπιστεύομαι ΚΑΘΟΛΟΥ κυρίως γιατί προέρχεται από εθνική κι όχι από κανονική ομάδα. Πριν πάει εκεί είχε περάσει από Σπαρτάκ Μόσχας και Αλ Νασρ, ποδοσφαιρικούς γίγαντες δεν τους λέει κανείς, αλλά έχουν βαθιές τσέπες, οπότε ο Αμορίμ έχοντας κάνει το κομπόδεμά του μπορεί να ήρθε ως επενδυτής κι όχι ως προπονητής… Στα προπονητικά πάντως, τελευταία θετικά δείγματά του έχουμε να δούμε από το 2018 στην Μπενφίκα, μέχρι που στράβωσε κι εκεί το κλίμα για να φύγει το 2019.
Και μπορεί ο Βιτόρια να είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και μακάρι να δώσει στον Παναθηναϊκό όλα όσα ψάχνει, ο χρόνος όμως δεν είναι με το μέρος του. Και οι βαθμοί που έχουν χαθεί πίσω δε γυρίζουν. Μέχρι να έρθει το προσωπικό των βοηθών του, μέχρι να μάθουν τους παίκτες και την ομάδα, μέχρι να τους μάθουν οι παίκτες ήρθαν τα Χριστούγεννα… Και η ομάδα δεν έχει δείξει και κανέναν αυτοματισμό μέχρι τώρα, ώστε να πάρει κάποια παιχνίδια στον «αυτόματο» μέχρι να περάσει ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ διάστημα προσαρμογής προπονητή.
Φυσικά ταμείο θα γίνει στο τέλος της σεζόν, το παρελθόν όμως δείχνει ότι η έλλειψη πλάνου πληρώνεται ακριβά. Αλήθεια, όλοι εκείνοι που ήθελαν να φύγει ο Ιβάν, πανηγύρισαν τις νίκες της Εθνικής;